DOKUZUNCU KÖYDEN ONUNCU KÖYE SELAMLAR 
Merhaba sevgili okurlar. Yeniden yazmaya başlamak ve aranızda olmak güzel. Bu kez kısa yazacağım. Çünkü biz kısa yazıları okumayı seven ama uzun konuşan bir milletiz. Okuyan ile anlam bulacağı kelimeleri yazımla buluşturuyorum. 
Zor zamanlardan geçiyoruz, sırat köprüsü inceliğinde. Yanlış olana ısrar edilen, doğrunun tek olduğu yanlışın çok olduğu bir arena bu dünya. Doğruyu söylemeye çekindiğimiz, söylediğimizde linç edildiğimiz ve ötekileştirildiğimiz bir hâl aldı yaşam.
“Düşünce özgürlüğü” diye özgürlüğün bir tanımı var. Beni düşüncelere sevk eden şeyleri kendi içimde muhakeme yaparım da dile varıp kâğıda dökülünce kelâmın hası, kalemini kıranların hedefi oluyorsun. Çünkü bir kalemle, yanlış olanı yener tek bir kelâm. Düşünemeyenler, düşüneni bu sebeple sevmez. Bir de “Görüş ayrılığı” diye bir ayrılık var. Ne sevgi bırakıyor insanda ne dostluk.
Peki, siz doğru söylediğin dokuz köyden kovulup onuncu köyde doğruları aramaya ve söylemeye devam edenlerden misiniz? 
Peki, siz bizim ötekileştirilmemişlerden misiniz yoksa birilerini ötekileştirip berikileştirmemişlerden misiniz? Peki, öteki-beriki birileri bir şeyler derken, etkisiz elemanlar siz bu yaşamın neresindesiniz? İyi bir izleyici ve yorumcu musunuz tüm olan bitene? 
Dünyada türlü türlü kötülük varken bizim ümidimiz hâlâ iyilik güzellikten yana olmalı. Dünyada iyiler ve kötüler savaşı var diye, kötülerin kazanmasına müsaade mi edelim? Kötü güçlü değil; korkaktır. İyinin gücünden korktuğundan, savaşır ve her imkânı kullanır. İyi güçlüdür fakat merhametinden kaybeder.
Dünya zalim değil, insanlar zalim. Yağmur yağıyor, güneş doğuyor, denizler, dereler akıyorsa, her şeye rağmen bir yerde gülüşen çocuklar varsa, birbirini seven insanlar ellerini tutuyorsa o halde iyilik bizden yana. 
Kısa ve özetle 
Şimdilik söyleyeceklerim her şeye rağmen iyilik güzellikten yana.
Sevgi ve muhabbetle kalın. Her zaman ve daima aşkla kalın.
SONNUR SEVER